Rodzina Pawlikowskich: Edward Pawlikowski*1929-2006

data ur. 05.12.1929 Lipina
zm.18.06.2006 Wrocław, żył 77 lat
syn (6.dziecko) Stanisława i Franciszki Bernaś
Rodzeństwo - Marianna, Władysław, Jan, Marian, Tadeusz, Natalia
miejsce zamieszkania - Wrocław
żona - Stefania Bieńkowska
Dzieci - Ryszard, Leszek

Album Edwarda

Syn Stanisława i Franciszki Bernaś. Urodzony 5 grudnia 1929 roku na Lipinie.zobacz chatę w której się urodził Rodzicami Chrzestnymi byli Roch Bernaś (brat matki) i Marianna Deloch (siostrzenica ojca)

Akt urodzenia Edwarda Pawlikowskiego. Rok 1929 występujący w akcie Józef Beśka był mieszkańcem Lipiny, Roch Bernaś był bratem Franciszki Pawlikowskiej

Mając 7 lat uczęszczał do szkoły powszechnej w Lipinie. Nauka w 1939 roku została przerwana przez wybuch II Wojny Światowej.
W Latach 1942-44 praktykował u rymarza. Wg informacji rodzinnych w czasie wojny dostarczał partyzantom żywność.
W 1945 roku ukończył 4 i 5 oddział szkoły powszechnej.
W 1946 przyjeżdża do Wrocławia do miasta przez które jeszcze w 1944 roku Stalin chciał ustanowić granice Polski na zachodzie. Tereny te nazywano "Ziemie Odzyskane". Przez dłuższy czas dotychczasowi mieszkańcy

Breslau mieli nadzieje na powrót w granice Niemiec.
Popularna nazwa tych terenów to "Dziki Zachód". Trzeba było mieć odwagę , żeby zacząć i chcieć żyć wśród ruin i bezprawia.

Mieszka przy ulicy Gutenberg 22 (Drukarska)zobacz na mapie razem z kuzynami z Lipiny Bernasiami. Tam, jak głosi wieść rodzinna, podczas "rodzinnych uroczystych spotkań" rzucano granatami, które były zgromadzone na balkonie. Wg oficjalnej wersji celem przegonienia szczurów. Prawdopodobnie należał do jakiejś organizacji młodzieżowej działającej we Wrocławiu. W 1947 pisze podanie o przyjecie do "Wrocławskich fabryk i wykańczalni folii metalowych pod zarządem Państwowym" w charakterze robotnika.
W 1950 roku poślubia Stefanie Bieńkowska urodzona 20 kwietnia 1931 w Groble (mapa) pow. Nisko (woj. rzeszowskie w 1950r.) Córka Józefa i Karoliny z domu Kusik

1951 rok

Zdecydowana postawa matki Edwarda przyczynia się do wzięcia ślubu kościelnego 26 marca 1951 roku, odbywa się to razem z chrzcinami ich najstarszego syna Ryszarda.
Można przypuszczać ze podyktowane to było odmową udzielenia chrztu dziecka przez księdza. W tych latach wszelkie obrządki religijne takie jak; chrzciny, ślub, pogrzeb były "źle widziane" przez władze państwowe.
W latach 1950-53 mieszka w piwnicy przerobionej na lokal mieszkalny przy ul. Tęczowej 46 zobacz na mapie (właścicielem lokalu był Franciszek Kozik)
Edward pracował jako strażnik przemysłowy, kontrolował składowisko złomu, posiadał przy sobie broń.
W latach 50-tych występował w balecie, często wyjeżdżał.
Dnia 3 marca 1951 roku rodzi się syn - Ryszard
22.11.1952- 30.10.1953 odbył zasadniczą służbę wojskową w 20 Komp.O.P.Ch. Ukończył kurs kierowców samochodowych, stopień - szeregowy.
Dnia 27 września 1957 rodzi się drugi syn - Leszek
1953-1965 zamieszkiwał na ul. Przodowników Pracy (obecnie Józefa Hallera)
1955-13.06.1957 oddelegowany do Bytomia celem ukończenia Technikum dla Robotników Wysuniętych. Uzyskał prawo do używania tytułu - technik hutnik ze specjalnością metalurgia metali nieżelaznych.
Na przełomie lat 60/70 udzielał się społecznie jako ławnik sądowy i inspektor Państwowej Inspekcji Handlowej.
Od 1964 mieszkał na ul. Grabiszyńskiej zobacz na mapie
W ZHPMN Hutmen jako mistrz wydziału hutniczego (W5/C) pracował do 1978 roku.
W latach 1978-1982 kierownik ośrodka wczasowego "Hutniczanka" w Szklarskiej Porębie.
Na emeryturę przechodzi w wieku 53 lat (1982 rok)
Efektem nałogowego palenia tytoniu, jest operacja usunięcia prawego płuca w 1993 roku
W 1998 roku na swoje urodziny trafia "5" w Dużym Lotku. Wygrana w wysokości 4.171,40 zł (ok 1000$)
Zmarł po ciężkiej chorobie (rak płuc) w swoim domu 18 czerwca 2006 roku. Pochowany na cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu. Zapal znicz